Polska – szósty pod względem ludności kraj w Unii Europejskiej, zamieszkany przez 7,65% jej obywateli, jest równocześnie jednym z najgorzej rozwiniętych rynków mieszkaniowych wśród 27 państw Unii.
W 2009 roku populacja Polski liczyła ogółem 38,18 mln osób a ilość mieszkań wynosiła 13,3 mln. Uwzględniając mieszkania wybudowane w 2010 roku oraz przyrost liczby ludności w tym czasie, na 1000 osób przypada w Polsce 351,5 mieszkań. Pod tym kątem, w Unii Europejskiej zajmujemy mało zaszczytne, ostatnie miejsce.
Przeciętna powierzchnia użytkowa mieszkania w Polsce wynosiła w 2009 r. 70,5 m2, a na 1 osobę przypadało 24,6 m2. Pod tym kątem na tle krajów Unii wypadamy nieco lepiej, mniejszą powierzchnię mieszkań na osobę mają do dyspozycji statystyczni Rumuni, Słowacy, Bułgarzy i Czesi, a niewiele większą Litwini i Łotysze. Wynika to głównie z proporcji ludności zamieszkałej w miastach i na wsiach, gdzie powierzchnie mieszkań są zdecydowanie większe. Tym niemniej, biorąc pod uwagę chociażby 42,8 m2 przypadające na statystycznego Niemca, 43,3 m2 na osobę w Austrii czy 51,8 m2 na osobę w Danii, można stwierdzić, że o komfortowych warunkach mieszkaniowych wciąż możemy jedynie marzyć.